Najbardziej polularne psy

YORK, BEAGLE, OWCZAREK NIEMIECKI, GOLDEN RETRIEVER, AMSTAF, LABRADOR RETRIEVER, MOPS, CANE CORSO, BERNARDYN, BOKSER, COCKER SPANIEL, JAMNIK, CHIHUAHUA, NOWOFUNLAND, ROTTWEILER, SHIH TZU, WEST HIGHLAND WHITE TERRIER, BERNENSKI PIES PASTERSKI, BULTERIER, DOBERMAN, MASTIF, PEKIŃCZYK, PUDEL, AKITA INU - ALASKAN MALAMUT - BILLY - BLOODHOUND - BOLOŃCZYK - BORDER COLLIE - BOSTON TERRIER - BULDOG FRANCUSKI - CHART POLSKI - CZARNY TERIER ROSYJSKI - DALMATYŃCZYK - DOG ARGENTYŃSKI - DOG NIEMIECKI - FILA BRASILEIRE - GOŃCZY POLSKI - GRZYWACZ CHIŃSKI - HOVAWART - KAI - LEONBERGER - MALTAŃCZYK - MASTIF TYBETAŃSKI - OGAR POLSKI - OWCZAREK KAUKASKI - OWCZAREK ŚRODKOWOAZJATYCKI - OWCZAREK SZETLANDZKI - OWCZAREK SZKOCKI - POLSKI OWCZAREK NIZINNY - POSOKOWIEC BAWARSKI - RATLEREK - RHODESIAN RIDGEBACK - SHAR PEI - SZNAUCER ŚREDNI - TERIER WALIJSKI - TOSA INU - WILCZARZ IRLANDZKI - WYZEL WEIMARSKI - WYZEL WLOSKI

Popularne posty

środa, 27 lipca 2011

Mastif pirenejski

Mastif pirenejski – jedna z ras psów, należąca do grupy molosowatych, zaklasyfikowana w typie górskim.

  • Historia gatunku
  1. Psy tej rasy pochodzą najprawdopodobniej od masywnych psów pasterskich, których zadaniem była obrona i pilnowanie stad zwierząt przed atakami drapieżników. Żyły one ok. 3000 lat temu na Półwyspie Iberyjskim (przywiezione zostały przez Fenicjan). Wówczas dzielono je na:
  2.     mastify z Nawarry
  3.     mastify z Aragonii
  4.     mastify z Kastylii
  5.     mastify z La Manchy
  6.     mastify z Estremadury
  7.     mastify z León
  8.     mastify pirenejskie
  9. Mastif hiszpański pochodzi z południowych zboczy Pirenejów.
  10. Mastif istniał w Hiszpanii już najprawdopodobniej w czasach przedchrześcijańskich. Słowo mastin ma dwa źródła. Pierwsze wywodzi się z łacińskiego słowa masuentus oznaczającego tyle, co oswojony, łagodny, udomowiony. Drugim źródłem nazwy jest również łacińskie słowo mastibe oznaczające pasterza stad. Fakt ten, świadczyć może o bardzo starym pochodzeniu mastifa. Pierwsze wzmianki dotyczące mastifa iberyjskiego pojawiają się już u Wergiliusza pomiędzy 70 a 19 rokiem p.n.e. (wskazówki na temat odżywiania), a następnie u Pliniusza Starszego około 23-79 roku n.e., czy u Collumelli w I wieku n.e.
  11. Około roku 1946, Hiszpanie zaczęli kojarzyć między sobą poszczególne typy mastifa. Psy, które charakteryzowały się krótkim włosem skojarzono z mastifem hiszpańskim, a długowłose z rasą mastif pirenejski. Chociaż pierwotnie chodziło o tego samego psa, rasa została podzielona na francuskiego pirenejskiego psa górskiego i hiszpańskiego mastifa pirenejskiego.
  • Wygląd
  1. Bardzo duży pies ponad przeciętnego formatu i średnich proporcjach. Jest harmonijnie zbudowany, wybitnie silny i muskularny. Mocna kość. Mimo swej wielkości nie może sprawiać wrażenia ociężałego lub topornego. Jego włos nie jest przesadnie długi. Przy średnich proporcjach długość tułowia jest tylko trochę większa niż wysokość w kłębie.
  • Budowa
  1. Masywny i mocny pies. Klatka piersiowa jest bardzo pojemna i muskularna. Kłąb dobrze zaznaczony, grzbiet mocny. Rasa ta ma silne, grube nogi oraz szerokie łapy o twardych podeszwach. Głowa duża, mocna, umiarkowanie długa. Proporcje mózgoczaszki do kufy: 5:4. Nos duży, szeroki i czarny. Opadające trójkątne uszy są spiczasto zakończone i płasko zwisające.
  • Szata i umaszczenie
  1. Gruba, gęsta, umiarkowanie długa. Psy tej rasy są przeważnie koloru białego, zawsze z dobrze zaznaczoną maską wokół oczu (zazwyczaj w kolorach: szarym, czarnym, złotożółtym bądź beżowym).
  • Zachowanie i charakter
  1. Mastif pirenejski jest psem spokojnym i inteligentnym. W stosunku do obcych jest stosunkowo nieufny i czujny.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz