Najbardziej polularne psy

YORK, BEAGLE, OWCZAREK NIEMIECKI, GOLDEN RETRIEVER, AMSTAF, LABRADOR RETRIEVER, MOPS, CANE CORSO, BERNARDYN, BOKSER, COCKER SPANIEL, JAMNIK, CHIHUAHUA, NOWOFUNLAND, ROTTWEILER, SHIH TZU, WEST HIGHLAND WHITE TERRIER, BERNENSKI PIES PASTERSKI, BULTERIER, DOBERMAN, MASTIF, PEKIŃCZYK, PUDEL, AKITA INU - ALASKAN MALAMUT - BILLY - BLOODHOUND - BOLOŃCZYK - BORDER COLLIE - BOSTON TERRIER - BULDOG FRANCUSKI - CHART POLSKI - CZARNY TERIER ROSYJSKI - DALMATYŃCZYK - DOG ARGENTYŃSKI - DOG NIEMIECKI - FILA BRASILEIRE - GOŃCZY POLSKI - GRZYWACZ CHIŃSKI - HOVAWART - KAI - LEONBERGER - MALTAŃCZYK - MASTIF TYBETAŃSKI - OGAR POLSKI - OWCZAREK KAUKASKI - OWCZAREK ŚRODKOWOAZJATYCKI - OWCZAREK SZETLANDZKI - OWCZAREK SZKOCKI - POLSKI OWCZAREK NIZINNY - POSOKOWIEC BAWARSKI - RATLEREK - RHODESIAN RIDGEBACK - SHAR PEI - SZNAUCER ŚREDNI - TERIER WALIJSKI - TOSA INU - WILCZARZ IRLANDZKI - WYZEL WEIMARSKI - WYZEL WLOSKI

Popularne posty

środa, 27 lipca 2011

Mastif japoński - Tosa inu

Tosa (jap. tosa-inu lub tosa-ken; pol. pies tosa) – jedna z ras psów, należąca do grupy psów w typie pinczera i sznaucera, molosów, szwajcarskich psów pasterskich oraz innych ras. Zaklasyfikowana do sekcji psów molosowatych w typie dogowatym. W Polsce jest rasą mało znaną.

  • Historia gatunku
  1. Tosa wywodzą się z Japonii, gdzie były wykorzystywane do walk psów. Stąd ich pełna nazwa japońska tosa-tōken (psy do walki - tosa). Walki te miały szczególnie długą tradycję na wyspie Sikoku.
  2. W połowie XIX w. (restauracja Meiji) rząd Japonii otworzył granice. Z Europy przybywały psy. Japończycy zauważyli, że tosa-inu różnią się od typowych psów bojowych. Były drobne i niewielkie. Toteż zaczęto kojarzyć je z innymi rasami bojowymi. Tosa powstały ze skojarzeń japońskich szpiców bojowych z europejskimi mastifami i buldogami, dogami niemieckimi, pointerami, bernardynami, bulterierami i dogue de Bordeaux.
  3. W walce psy dążyły do obezwładnienia przeciwnika. Były dyskwalifikowane za szczekanie, a walkę kończono, gdy któreś zwierzę zostało zranione do krwi. W 1910 walki zostały zakazane i rasa była zagrożona wymarciem. W czasie II wojny światowej najlepsze tosa-inu wysłano na północ Japonii, gdzie rasa przetrwała.
  4. Obecnie w Japonii walki psów tosa są legalne, uznawane za dziedzictwo narodowe. Jednak walki te podlegają określonym zasadom i nie są prowadzone do śmierci jednego z psów.
  • Wygląd
  1. Typowy przedstawiciel rasy jest duży i masywny. Ma szeroką klatkę piersiową, dość małe oczy i uszy. Kufa średnia, stop wyraźny. Włos jest krótki i przylegający; gęsty i twardy. Najczęściej spotkana jest tzw. barwa czerwona, płowa, apricot, pręgowana, czarna.
  • Zachowanie i charakter
  1. Psy rasy tosa są nieustraszonymi wojownikami. Dlatego muszą być od szczenięcia starannie socjalizowane, aby nie wyrosły na psy nieprzewidywalne. Trzeba je wychowywać łagodnie, ale konsekwentnie. Należy poświęcać czas na regularne, ale nieobciążające zbytnio spacery. W żadnym wypadku nie wolno zachęcać ich do agresywnych zachowań, gdyż nieokiełznane stają się niebezpieczne.
  2. Swoich domowników traktują z dużą troską i miłością. Jest to pies posłuszny i oddany. Bardzo dobrze żyją z innymi, małymi czworonogami. Pomimo że zostały wyhodowane do walki to są bardzo delikatnymi i wrażliwymi psami.
  3. Jest to rasa łącząca dwie zasadnicze cechy, których ludzie oczekują od psich towarzyszy: przyjazny dla otoczenia i kochający swoją całą rodzinę, z drugiej strony gotowy do obrony w każdej chwili.
  • Zdrowie i pielęgnacja
  1. Tosy żyją około 11–12 lat. Ze względu na dużą masę są narażone na dysplazję stawów biodrowych i skręt żołądka (powinny odpocząć przynajmniej dwie godziny po posiłku).
  • Prawo
  1. W Polsce rasa tosa inu została ujęta w wykazie ras psów uznawanych za agresywne.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz